נָקאשׁ (אֶל)נחאס (חָרַת הַנְּחֹשֶׁת) / אירֵן דן – نقاش النحاس / إيرين دان

נָאשׁ אֶל-נחאס (חָרַת הַנְּחֹשֶׁת) / אירֵן דן
נָקאשׁ (אֶל)נחאס (חָרַת הַנְּחֹשֶׁת) / אירֵן דן
نقاش النحاس / إيرين دان
.
סַבָּא נִסִּים יָשַׁב עַל צוּק נְחֹשֶׁת
جلسَ جَدّي نيسيم على جُرف النحاس
בְּסִמְטַת הַיְּהוּדִים,
في أَزِقَّة اليهود.
עַל דַּלְתּוֹ תָּלָה
عَلَّقَ على بابه
מְזוּזָה וְזֵר רָאשֵׁי שׁוּם,
*ميزوزا وشدة رؤوس ثوم, (*آيات من التوراة لحماية البيت)
וַאֲנָשִׁים שֶׁהָיוּ בָּאִים
والناس الذين أتوا
בֵּין רְדִידֵי הַמַּתֶּכֶת,
بين الصفائح المعدنية
קָרְאוּ לוֹ ׳נָאשׁ אֶל-נחאס׳.
لقبواه "نقاش النحاس".
הוּא בִּקֵּעַ בּוֹרוֹת בַּנְּחֹשֶׁת,
كان يحفر أخاديدُ بالنحاس
שֶׁהִתְעַרְטְלָה וְנֶאֶנְחָה תַּחַת יָדָיו,
الذي تعرى وآنى تحت أيديه,
חָרַת בָּהּ אָהֲבָה בִּכְתָב מִתְעַגֵּל.
نقش فيه عِشْق بخط دائري.
אַנְשֵׁי הֶהָרִים סִפְּרוּ,
قالوا اهل الجبال,
כְּשֶׁהָיָה מַכֶּה עַל רֹאשׁ הָאִזְמֵל,
عندما كان يضرب على رأس الإزميل
שֶׁמֶשׁ הַגִּיחָה מִן הַנְּחֹשֶׁת הָאֲדֻמָּה,
كانت تظهر شمس من النحاس الأحمر
נָשְׁקָה לִלְחָיָיו.
وقبلت خدوده .

—